خبر بزرگ رسیده. خبر بزرگ به سینه محمد نازل شده. در هرم سوزان حجاز، قافله را متوقف کرده. دستان خبر بزرگ، حالا بر فراز جهاز شتران مقابل جماعت بالا رفته. همه می‌بینند. همه می‌شنوند. همه تبریک می‌گویند.
«بخ بخ یاعلی» جماعت، همه‌جا به گوش می‌رسد. زن‌ها کل می‌کشند. مرد‌ها هم را به آغوش می‌کشند. بچه‌ها می‌دوند. مرد ۶۳ ساله لبخند می‌زند. مرد ۶۳ ساله حالا رسالتش را کامل کرده. بار نبوت به سرمنزل رسیده. مأموریت عظیم او در آستانه پایان یافتن است. مرد به صدای بلند - آنطور که مطمئن شود همه می‌شنوند- فریاد می‌کند که پس از من، همه کاره شما علی است. مرد، خبر بزرگ را بلند اعلام می‌کند؛ و دستان خبر بزرگ را بلند - آنطور که مطمئن شود همه می‌بینند- بالا می‌برد.
خبر بزرگ، نبأ عظیم، در خیمه نشسته. سه روز پیاپی. ورودی خیمه را عامدانه کوتاه گرفته‌اند تا هر که وارد می‌شود، سر خم کند به تواضع. وادخلوا الباب سجّدا. مرد ۶۳ ساله بیعت حاضران را کافی ندانسته. گفته همه را خبر کنید. غایبان را. آیندگان را. خبر گرماگرم، سینه‌به سینه و گوش به گوش، به همه رسیده. همه مدینه شنیده. همه حجاز. همه سال ۱۰ هجری؛ و سال به سال پیش آمده تا به سینه ما رسیده.
خبر بزرگ حالا روی برگ روزنامه، مقابل من و شماست. غدیر نه فقط حادثه‌ای مقطعی در برش کوچکی از تاریخ، که حقیقتی مستدام و جاری در شریان تمام تاریخ است. غدیر، بزرگ‌ترین خبر تاریخ است. خبر اصلی تاریخ؛ و هر خبر و غوغا و هیاهویی در عالم، به نوعی برای تحت‌الشعاع قرار دادن روح این خبر است. تکلیف از روی دوش حاضران در کرانه برکه غدیر در زیر تیغ آفتاب حجاز، حالا به دوش مردم سال ۱۴۰۴ آمده‌است؛ و صدای پیامبر هنوز در گوش تاریخ است: «بر عهده همه شنوندگان است که این خبر را به دیگران برسانند» خبر حالا در سینه ماست. ما برای رساندن خبر و تبلیغ آن چه کرده‌ایم؟ نگارش ستونی مختصر در روزنامه کافی است؟ خواندن یک ستون روزنامه چطور؟ همه اینها خوب است، ولی کافی نیست.
خبر، خبر عادی نیست که با یک ستون جزئی بتوان آن را پوشش داد. تمام عالم را باید مملو از خبر بزرگ کرد. همه قلم‌ها، همه میکروفن‌ها، همه شبکه‌ها، صفحه‌ها، دیوارها، کتاب‌ها. خبر بزرگ، تبلیغ بزرگ می‌خواهد. تبلیغ این خبر، یک «امر پسندیده» نیست؛ یک «امر واجب» است. بر عهده همه مردم. هیچ‌کس معاف نیست.
حالا فرصت محدودی تا روز عیدالله اکبر، روز عید غدیر خم باقی مانده. بر همه ما واجب است که با تمام وسع و امکانات مادی و معنوی خود پا به میدان غدیر بگذاریم و صدای آن مرد ۶۳ ساله را بر سایه‌سار نخلی سبز در غدیر لبیک بگوییم که «خدایا هرکس علی را یاری کرد، پس تو نیز او را یاری کن!»
